*ਬਹੁਤ ਪਹਿਲੇ ਸੇ ---
*ਬਹੁਤ ਪਹਿਲੇ ਸੇ ਉਨ ਕਦਮੋ ਕੀ ਆਹਟ ਜਾਨ ਲੇਤੇ ਹੈਂ
ਤੁਝੇ ਐ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਮ ਦੂਰ ਸੇ ਪਹਿਚਾਨ ਲੇਤੇ ਹੈਂ।
ਤਬੀਅਤ ਅਪਨੀ ਘਬਰਾਤੀ ਹੈ ਜਬ ਸੁੰਨਸਾਨ ਰਾਤੋਂ ਮੇ
ਹਮ ਐਸੇ ਮੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦੋਂ ਕੀ ਚਾਦਰ ਤਾਨ ਲੇਤੇ ਹੈਂ।
ਤੁਝੇ ਘਾਟਾ ਨਾ ਹੋਨੇ ਦੋਂਗੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਏ ਉਲਫਤ ਮੇ
ਹਮ ਅਪਨੇ ਸਿਰ ਤੇਰਾ ਐ ਦੋਸਤ ਹਰ ਨੁਕਸਾਨ ਲੇਤੇ ਹੈਂ।
*ਇਨਸਾਂ ਕੋ ਖਰੀਦਤਾ ਹੈ ਇਨਸਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭੀ ਦੁਕਾਨ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।
*ਕਤਲ ਹੋਤੇ ਤੋ ਮੁਝੇ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇ ਦੇਖਾ ਸਭ ਨੇ ਕੋਈ ਪਹੁੰਚਾ ਨਾ ਅਦਾਲਤ ਮੇ ਗਵਾਹੀ ਕੇ ਲੀਏੇ।
ਦਿਲ ਮੇ ਇਕ ਹੂਕ ਸੀ ਉਠੀ ਐ ਦੋਸਤ ਯਾਦ ਆਈ ਤੇਰੀ ਜਵਾਨੀ ਭੀ,।
ਪਾਸ ਰਹਿਨਾ ਕਿਸੀ ਕਾ ਰਾਤ ਕੀ ਰਾਤ ਮੇਹਰਵਾਨੀ ਭੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਭੀ।
ਖ਼ਲਕ ਕਿਆ ਕਿਆ ਮੁਝੇ ਨਹੀਂ ਕਹਿਤੀ ਕੁਛ ਸੁਨੂੰ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਜ਼ੁਬਾਨੀ ਭੀ।
**ਅੰਧੇਰਾ ਮਾਂਗਨੇ ਆਇਆ ਥਾ ਰੌਸ਼ਨੀ ਕੀ ਭੀਖ ਹਮ ਅਪਨਾ ਘਰ ਨਾ ਜਲਾਤੇ ਤੋ ਔਰ ਕਿਆ ਕਰਤੇ।
*ਕਿਸ ਤਰਹ ਦੂੰਗਾ ਮੈਂ ਅਪਨਾ ਬੇਗੁਨਾਹੀ ਕਾ ਸਬੂਤ ਜਿਸ ਜਗਾ• ਲੂਟਾ ਗਿਆ ਦੁਸ਼ਮਨ ਵਹਾਂ ਕੋਈ ਨਾ ਥਾ।
*ਯੇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਸ਼ਾਇਸ਼ਤਗੀ (ਹਲੀਮੀ )ਇਲਮ ਕੀ ਜਾਨ ਹੈ ਫੂਲ ਖਿਲਤੇ ਤੋ ਆਵਾਜ਼ ਕਹਾਂ ਹੋਤੀ ਹੈ।
Tuesday, April 19, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment